Epilog życia

 

Kiedyś wszyscy odejdziemy,

i tam się znajdziemy,

staniemy naprzeciw siebie,

gdy będziemy w bytu przyszłości potrzebie.

Popatrzymy sobie w dusze,

a będą to z grzechem katusze,

każdy zada sobie pytanie,

nie będzie to w grzechu balansowanie.

Odpowiedzieć prawdą musimy, 

czym mit dobroci Ziemskiej zburzymy,

czy jesteśmy godni życia wiecznego,

dobrem za zło nieograniczonego.

Odejdą ci piętnem naznaczeni,

i przez wszystkich odrzuceni,

na czas jakiś wy pozostaniecie,

przyjdzie czas także tam się znajdziecie.

Gdzie straż grzechu  was nie ochroni,

a przed prawdą nikt nie obroni,

zostaniecie przez naznaczonych osądzeni,

i na nicość w otchłani pozostawieni. 

​